معنای نورانی شدن منزل با خواندن قرآن چیست؟

پاسخ:

 نور یعنی روشنایی درمقابل ظلمت و تاریکی دارای  دو قسم  دنیوی و اخروی است[1] نور دنیوی، ظاهری و مادی مثل نور خورشید وماه که با چشم سر دیده می‌شود که  آیه شریفه می‌فرماید:

هُوَ الَّذِى جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَ الْقَمَرَ نُورًا (یونس:5)؛ او كسى است كه خورشيد را روشنائى و ماه را نور قرار داد.

و نور الهی و معنوی مثل نور قرآن و ایمان که با دیده بصیرت و عقل، قابل رؤیت است:

يَأَيهُّا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا(نساء:174)؛ اى مردم براى شما از جانب پروردگارتان برهانى محكم آمد و نور روشنگرى (مانند قرآن‏)به سوى شما فرستاديم.

مَا كُنتَ تَدْرِى مَا الْكِتَابُ وَ لَا الْايمَانُ وَ لَاكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نهّْدِى بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِناَ  )شوری:52)؛

تو [پيش از اين‏] نمى‏دانستى كتاب و ايمان چيست؟ ولى آن [كتاب‏] را نورى قرار داديم كه هر كس از بندگانمان را بخواهيم به وسيله آن هدايت مى‏كنيم.

آیه شریفه زیر به نور ولایت و سرپرستی چنین اشاره می‌نماید:

اللَّهُ وَلىُّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ  وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلىَ الظُّلُمَاتِ (بقره:257)

خداوند ولىّ و سرپرست كسانى است كه ايمان آورده‏اند، آن‌ها را از تاريكيها به سوى نور، بيرون مى‏برد (امّا) كسانى كه كافر شدند، اولياى آن‌ها طاغوت (بت، شيطان، افراد جبّار و طغيان‏گر) مى‏باشند كه آن‌ها را از نور به سوى تاريكيها بيرون مى‏برند.

آیه مبارکه زیر به همه انوار معنوی و الهی در همه ابعاد اعتقادی،  اخلاقی، فردی و اجتماعی و ... اشاره می‌نماید:

كِتَابٌ أَنزَلْنَهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلىَ‏ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الحَمِيد(ابراهیم:1)؛ [اين‏] كتابى است كه آن را بر تو نازل كرديم تا مردم را به اجازه پروردگارشان از تاريكى‏ها [ىِ جهل، گمراهى، ظلم و طغيان) به سوى روشنايىِ [معرفت، ايمان، عدالت و صلح‏و در حقيقت‏] به سوى راه [خداىِ‏] تواناى شكست‏ناپذير و ستوده بيرون آورى‏.

     طبیعی است که نور معنوی و الهی با بعد معنوی و غیر مادی انسان یعنی بعد فطری و نفخه الهی آدمی سر و کار دارد و تا بعد معنوی  انسان با انوار قرآن نورانی نشود فضای اجتماعی و زندگی انسان نورانی نخواهد شد ‌چنان‌که آیه شریفه زیر در رابطه با نورانی بودن مؤمن و ظلمانی بودن کفر می‌فرماید:

أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا  كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ (انعام:132)؛آيا كسى كه [از نظر عقلى و روحى‏] مرده بود و ما او را [به وسيله هدايت و ايمان‏] زنده كرديم، و براى وى نورى قرار داديم تا در پرتو آن در ميان مردم [به درستى و سلامت‏] حركت كند، مانند كسى است كه در تاريكى‏ها [ىِ جهل و گمراهى‏] است و از آن بيرون شدنى نيست؟! اين گونه براى كافران [به خاطر لجاجت و عنادشان‏] آنچه انجام مى‏دادند، آراسته شد [تا گمان كنند اعمالى را كه انجام مى‏دهند نيكوست.]

 بنابراین؛ در آیات فوق،  نورانی نمودن منزل با قرآن به این معناست که فضای خانه فکر و عقل و محیط منزل را از تاریکی جهالت و خرافات، گمراهی و الحاد و بی دینی، اخلاق رذیله و پست با روشنایی نور ولایت، علم و معرفت  و معارف قرآنی، ایمان و هدایت  الهی، اخلاق قرآنی و فضایل معنوی، نورانی و تابناک نمایید. 

[1] . راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن الکریم، قم، طلیعه النور، (1427ق)،  ص827.