معنای نورانی شدن منزل با خواندن قرآن چیست؟ |
|
پاسخ:نور یعنی روشنایی درمقابل ظلمت و تاریکی دارای دو قسم دنیوی و اخروی است[1] نور دنیوی، ظاهری و مادی مثل نور خورشید وماه که با چشم سر دیده میشود که آیه شریفه میفرماید:هُوَ الَّذِى جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَ الْقَمَرَ نُورًا (یونس:5)؛ او كسى است كه خورشيد را روشنائى و ماه را نور قرار داد.و نور الهی و معنوی مثل نور قرآن و ایمان که با دیده بصیرت و عقل، قابل رؤیت است:يَأَيهُّا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا(نساء:174)؛ اى مردم براى شما از جانب پروردگارتان برهانى محكم آمد و نور روشنگرى (مانند قرآن)به سوى شما فرستاديم.مَا كُنتَ تَدْرِى مَا الْكِتَابُ وَ لَا الْايمَانُ وَ لَاكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نهّْدِى بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِناَ )شوری:52)؛تو [پيش از اين] نمىدانستى كتاب و ايمان چيست؟ ولى آن [كتاب] را نورى قرار داديم كه هر كس از بندگانمان را بخواهيم به وسيله آن هدايت مىكنيم.آیه شریفه زیر به نور ولایت و سرپرستی چنین اشاره مینماید:اللَّهُ وَلىُّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلىَ الظُّلُمَاتِ (بقره:257)خداوند ولىّ و سرپرست كسانى است كه ايمان آوردهاند، آنها را از تاريكيها به سوى نور، بيرون مىبرد (امّا) كسانى كه كافر شدند، اولياى آنها طاغوت (بت، شيطان، افراد جبّار و طغيانگر) مىباشند كه آنها را از نور به سوى تاريكيها بيرون مىبرند.آیه مبارکه زیر به همه انوار معنوی و الهی در همه ابعاد اعتقادی، اخلاقی، فردی و اجتماعی و ... اشاره مینماید:كِتَابٌ أَنزَلْنَهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلىَ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الحَمِيد(ابراهیم:1)؛ [اين] كتابى است كه آن را بر تو نازل كرديم تا مردم را به اجازه پروردگارشان از تاريكىها [ىِ جهل، گمراهى، ظلم و طغيان) به سوى روشنايىِ [معرفت، ايمان، عدالت و صلحو در حقيقت] به سوى راه [خداىِ] تواناى شكستناپذير و ستوده بيرون آورى.طبیعی است که نور معنوی و الهی با بعد معنوی و غیر مادی انسان یعنی بعد فطری و نفخه الهی آدمی سر و کار دارد و تا بعد معنوی انسان با انوار قرآن نورانی نشود فضای اجتماعی و زندگی انسان نورانی نخواهد شد چنانکه آیه شریفه زیر در رابطه با نورانی بودن مؤمن و ظلمانی بودن کفر میفرماید:أَ وَ مَن كاَنَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشىِ بِهِ فىِ النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فىِ الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بخَارِجٍ مِّنهَا كَذَالِكَ زُيِّنَ لِلْكَفِرِينَ مَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ (انعام:132)؛آيا كسى كه [از نظر عقلى و روحى] مرده بود و ما او را [به وسيله هدايت و ايمان] زنده كرديم، و براى وى نورى قرار داديم تا در پرتو آن در ميان مردم [به درستى و سلامت] حركت كند، مانند كسى است كه در تاريكىها [ىِ جهل و گمراهى] است و از آن بيرون شدنى نيست؟! اين گونه براى كافران [به خاطر لجاجت و عنادشان] آنچه انجام مىدادند، آراسته شد [تا گمان كنند اعمالى را كه انجام مىدهند نيكوست.]بنابراین؛ در آیات فوق، نورانی نمودن منزل با قرآن به این معناست که فضای خانه فکر و عقل و محیط منزل را از تاریکی جهالت و خرافات، گمراهی و الحاد و بی دینی، اخلاق رذیله و پست با روشنایی نور ولایت، علم و معرفت و معارف قرآنی، ایمان و هدایت الهی، اخلاق قرآنی و فضایل معنوی، نورانی و تابناک نمایید.[1] . راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن الکریم، قم، طلیعه النور، (1427ق)، ص827. | |
|