حدیث منزلت

س:حدیث منزلت چیست؟

ج: هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله ، على  عليه السلام را در مدينه جانشين گذاشت و خود رهسپار تبوك شد، منافقان به بدگويى على پرداختند و گفتند: رسول خدا از على افسرده خاطر گشته و او را با خود نبرده و در مدينه گذاشته است ! چون اين سخنان به گوش على رسيد از مدينه به دنبال رسول خدا شتافت و به او پيوست و گفت : منافقان مى گويند كه از من گران خاطر شده اى و به همين جهت مرا در مدينه گذاشته اى ! رسول خدا به او فرمود: برادرم ! به جاى خويش بازگرد كه مدينه را جز من يا تو كسى شايسته نيست و تويى جانشين من در خاندان من و محل هجرت من و عشيره من . [1]
آنگاه جمله اى را به على گفت كه همگان بر نقل آن همداستانند: اى على ! مگر خشنود نيستى كه نسبت به من همان مقام و منزلت را داشته باشى كه هارون  نسبت به موسى  داشت ، جز آن كه پس از من پيامبرى نيست ، على عليه السلام به مدينه بازگشت و رسول خدا صلى الله عليه و آله به سوى مقصد خويش رهسپار شد.