اذان گفتن بلال پس از مرگ پیامبر

س:بلال پس از رحلت پیامبرچند باراذان گفته است؟

ج: 1- درروزهائى كه پيامبر اكرم فوت كرده بود، دختر گرامى پيامبر در هاله‏ اى از غم ومصيبت، قرار گرفته بود. بوزى به بلال پيام فرستاد كه براى تجديد خاطره پدر ارجمندش، در مأذنه مخصوص خود قرار گيرد، و به رسم زمان پيامبر، اذان بگويد، او به پاس پيام دخت پيامبر، براى نخستين بار مهر سكوت را شكست و اذان خود را شروع كرد، گريه و ناله مردم با شنيدن صداى بلال، بلند شد، مردان و زنان به ياد دوران حيات پيامبر افتادند و بيش از همه دخت گرامى پيامبر به شدت گريست وقتى بلال دومين شهادت را با صداى مهيج و رساى خود گفت، صديقه طاهره با شنيدن نام پدرازحال رفت، فوراً به بلال خبر دادند كه اذان خود را نا تمام بگذارد، و از مأذنه پائين بيايد.(20)

2- فشار دستگاه خلافت نخستين مؤذن پيامبر را از سرزمين مدينه به سرزمين شام كشانيد، و او به عنوان مرزبانى و حفظ حدود اراضى اسلامى،در شام سكنى گزيد، شبى در عالم خواب پيامبر را ديد كه به او مى‏ فرمايد: برما ستم كردى و از جوار و همسايگى ما رخت بربستى و از ما تجديد ديدار نمى‏ نمائى ؟! بلال از خواب بيدار شد و تصميم گرفت براى زيارت قبر پيامبر (ص) و تجديد ديدارازاهل بيت و بازماندگان حضرت ،رهسپار مدينه شود، او وارد مدينه گرديد و به زيارت قبر پيامبر شتافت، در كنار فبر مشغول گريه و زارى بود، ناگهان «حسنين» را ديد، آنهارا به سينه خود گرفت و صورت آنها را بوسيد و غرق اشك و گريه گرديد. فرزندان و نور ديدگان پيامبر از او درخواست نمودند كه هنگام سحر اذان بگويد ؛ او با اين كه تصميم گرفته بود پس از مرگ پيامبر، هرگز اذان نگويد، بالاى بام مسجد قرار گرفت و صدا را با گفتن تكبير بلند كرد مدينه با شنيدن تكبير بلال به خود لرزيد، وقتى نخستين شهادت را بر زبان جارى ساخت، لرزه و اضطراب مردم دو برابر گرديد، وقتى گفت:اشهدان محمداً رسول الله، زنان و مردان از خانه بيرون ريختند و صداى ناله و گريه و شيون مردم به آسمان

رفت(21)!