حضرت فاطمه (س) مظهر عبادت

س:چرا حضرت فاطمه(س)مظهرعبادت است؟

ج: در مورد فاطمه (س) دختر پيامبر (ص)، رمز و راز عزت و سرافرازى، قدرت وعظمتش را بايد درعبادت جستجو كرد. او زنى بود كم سال و جوان، ولى درعبادت چون پيرى عارف، دستش به سوى خدا بلند و قامتش در راه عبادت او دائما در خم و راست .
او درعالم وجود تنها زنى است كه خداى را با تمام ذرات وجودش پرستش كرده و تنها بانویى است كه مى ‏تواند مظهر عبادت به معناى واقعى باشد. او درسايه عبادت خود را به مقام قربى رسانده كه حاصلش چشم و گوش خدا شدن و امرش مؤثر دركون و هستى شدن بود .
فاطمه (س) از ديدى چون ديگر زنان است، داراى خانواده و همسر و فرزندان، و مسئول اداره آنان، و حتى دركارهاى جنبى ديگر مثل اشتغال به كارهاى دستى اقتصادى، و هدايت زنان و بانوان و خدمت رسانى به محرومان است كه همه آنها رنگ و حال عبادت را دارند ولى از ديدى ديگر عابده است بى مانند، آنچنان كه حتى برخى گمان كرده ‏اند او را جز عبادت به معناى خاص آن كار ديگرى نبود .
روزها پس از فراغت از كارهاى جارى زندگى و شبها پس از به خواب رفتن ديدگان مردم و فرزندان وارد محراب عبادت و غرق در مناجات وراز و نياز با خدا مى ‏شد. او دراين راه مصداق خطاب خدا با موسى مى ‏شود كه خداى به او فرموده بود يا موسى، فاعبدنى و قم بين يدى مقام العبد الحقير و يا مصداق آيات قرآن در خطاب به پيامبر اسلام (ص) كه قم الليل الا قليلاً نصفه او انقص منه قليلا اوزد عليه. او به واقع مصداق اين آيه قرآن بود كه والذين يبيتون لربهم سجداً و قياماً .

فاطمه (س) آن بنده پاك و خالص خداوند است كه سعى دارد حركت خود را درسير كمالى و در مسير بي نهايت‏ طلبى قرار دهد و آن انسان فهميده‏ اى است كه در سايه تخليص و رهایى از ثقل‏ها و پاى بندى‏ ها به مقام انّ الى ربك الرجعى  مى‏ رسد و آماده پذيرش خطاب يا ايتها النفس المطمئنه و براى رجوع به خدا راضيه و مرضيه مى شود .
فاطمه (س) به آن درجه از ادراك مى ‏رسد كه در مى‏ يابد اساس آبادانى درون، ايمان به خداست و حاصل آن رهایى از بندها و اسارت‏ها و وابستگى به خداى حى ازلى و سرمدى است و مهم اين است كه ايمان او از سنخ ادراك است و مورد خطاب اعبد الله كانك تراه و ان كنت لا تراه فانه يرايك .
چنين ايمانى است كه براى او امنيت پديد مى ‏آورد و او را راضى به قضا و قدر الهى مى ‏سازد. بگفته علامه طباطبائى ، آدمى در حقيقت خود را در قبول امر مقبول در امنيت مى‏ بيند و قلبش به آن تسكين و آرامش مى‏يابد. 
انسان كه در آرامش وامنيت باشد مى تواند نيكو بينديشد، نيكو تصميم بگيرد و درست عمل كند و اين يكى از رموز عدم اضطراب فاطمه (س) در برابر كشاكش زندگى است .