کیفیت عبادت حضرت فاطمه (س)

س:کیفیت عبادت حضرت فاطمه (س)به چه صورت بود؟

ج: او براى عبادت و راز و نياز با خدا جايگاه مخصوصى داشت، لباسى مخصوص، سجاده ‏اى مخصوص و آداب و سبكى مخصوص. خانه‏ اش را معبد ساخت، و درآن چنان به عبادت مى ‏پرداخت كه فرشتگان خدا به نظاره مى‏ ايستادند. خضوع داشت و درآن چنان تواضع جسمى كه گویى ايمان درمغز و استخوان او نفوذ كرده بود. و خشوع داشت بگونه اى كه گویى ترس از خدا در رگها و خون او جارى شده و او را به چنان حال مى‏ كشاند.
مهم اين است كه خود خواستار چنين خشوع و خضوع و مصداق خطاب خدا درارتباط با موسى (ع) كه فرمود: يا بن عمران: هب لى من قلبك الخشوع و من بدنك الخضوع و من عينيك الدموع فى ظلم الليل، وادعنى فانك تجدنى قريباً مجيباً. 
علامه طباطبائى (ره) فرمايد: خشوع اثر خاصى است كه به افراد مقهور دست مى‏ دهد كه دربرابر سلطانى قاهر قرار گرفته به طورى كه همه توجه وى و همه واهمه‏ اش معطوف او گشته و ازهر جاى ديگر قطع مى‏ شود.  و فاطمه (س) اين چنين بود .
او در قيام به عبادت تنها به خدا مى ‏انديشيد و هيچ خاطره و خيالى جزعشق و پرستش معبود در درون او پديد نمى ‏آمد. به تعبير پيامبر (ص) دلش خالى براى عبادت بود (و تفرغ لها) فقط او بود و خدايش. اما اينكه زندگى چگونه است و چه بايد كرد انديشه‏ اش ازآن فارغ بود.

فاطمه (س) نمازى عاشقانه داشت و در آن تنها دل به محبوب مى ‏سپرد بر آستانه خدا بر پرستش مى‏ ايستاد و چنان حالى مى ‏يافت كه از همه چيز جز او مى‏ گسست و حسرت فرشتگان را در عبادت بر مى ‏انگيخت. در آن حال شگفتگى و روشنى خاصى از او درخشيدن مى‏ گرفت (هى زهرة زهراء فى ليلة بلداء)
رسول خدا (ص) در وصف محرابش فرمود: به هنگامى كه دخترم فاطمه (س) در محراب عبادت مى‏ ايستد نور او براى فرشتگان چنان پرتو افشانى‏ كند كه گویى نورستارگان براى اهل زمين (اما ابنتى فاطمة متى قامت فى محرابها بين يدى ربّها زهر نورها للملائكة فى السماء كما ترهر نور الكواكب لا هل الارض)  و نمونه آن در اسناد ديگر اسلامى هم آمده است. 

حتى برخى از روايات نشان مى‏ دهند كه گاهى مردم در حين عبور نيمه شب از در خانه‏ اش نورى ازخانه او متجلى و ساطع مى ‏ديدند و ازپيامبر (ص)علت را مى‏ پرسيدند و فاطمه (س) را در محراب عبادت مى ‏يافتند 

 و هم رسول خدا (ص) فرمود به هنگامى كه فاطمه (س) را در محراب عبادت است هزاران فرشته بر او دورد مى‏ فرستند و او را سيده زنان عالم خطاب مى‏ كنند... او اهل سجده هاى طولانى و قيام و ركوع طولانى بود و خداى را با تمام وجودش عبادت می کرد