برخی از صفات نیکو در زنان

چرا برخی از صفات نیکو در زنان، در تعدادی از روایات، نیکو شمرده نشده است؟

1-در نظام فکری و عقیدتی اسلام، زن و مرد هر دو در انسان بودن و حقوق انسانی، مساوی هستند؛ ولی حقیقتاً و طبیعتاً از لحاظ ساختار بدنی و روانی، تفاوت هایی با هم دارند که همین تفاوت ها، مایه اندکی تفاوت در تکالیف و وظایف آنان شده است؛ در مکتب اسلام، زن و مرد مکمل هم هستند و زن آن گاه زن تمام است که تمام خصلت های زنانه خود را داشته باشد و مرد آن گاه مرد تمام است که تمام خصلت های مردانه را داشته باشد. اگر زنی شباهت به مردان پیدا کند، به همان اندازه ناقص است؛ چنان چه اگر مردی به زنان، شباهت پیدا کند، به همان اندازه ناقص است؛ خصلت های مختص به زن برای او کمال و برای مرد، نقص محسوب می شوند و خصلت های مختص به مرد برای او کمال و برای زن، نقص محسوب می شوند و اگر روایات بعضی از خصلت های زنانه را نکوهش کرده است، آن را نه برای زنان بلکه برای مردان، نکوهش کرده است و الا شریعت اسلام که مطابق تکوین آدمیان است، با توجه به روحیه این دو صنف، قانون گذاری کرده است؛ مثلاً روحیه زن مایل به زینت و جواهرات و طلاجات است و اسلام این را برای او جایز و در بعضی حالات مستحب کرده است، ولی روحیه مرد این گونه نیست؛ پس بعضی از زینت ها را برای او حرام کرده است. 2- در بعضی از روایات، خصلت شجاعت و سخاوت را برای مردان ستوده است و خصلت ترس و بخل را برای زنان مدح کرده است. در این جا نه این که اخلاق را نسبی دانسته اند، بلکه این روایات به نکته دقیق و جالبی اشاره دارند، انسان چه زن و چه مرد، باید سخی و شجاع باشد؛ اما زن در خانه، مالک اموال شوهر خود نیست، او امانتدار است و امانتدار نباید در اموال مورد امانت، دست باز و سخی باشد، بلکه باید با حساسیت و دقت امانتداری رفتار کند. همین طور زن و مرد باید هر دو شجاع باشند، ولی گاهی زن در میدانی وارد می شود که مسأله عفت و ناموس با خطر مواجه می شود، این جا دیگر جای شجاعت نیست، بلکه ترس مقدم بر شجاعت است و به شکل طبیعی زنان از این جهت آسیب پذیر هستند و باید مواظب این نکته باشند.