سحر وجادو |
|
|
آیا سحر و جادو واقعیت دارد؟ حکم شرعی آن چیست؟ سحر و جادوگری در لغت به معنای نیرنگ و نیز چیزی که عواملش مرموز و مخفی باشد، آمده است. اما دراصطلاح سحر و جادوگری (و کهانت و شعبده بازی و...) به امور خارق العاده و شگفتی اطلاق میشود که برخی از آنها معلول‌اسباب طبیعی شناخته شده یا مخفی و برخی دیگر معلول اسباب غیر عادی میباشد. بیان و توضیح بیشتر این مسأله مبتنی برذکر اموری است: ۱ـ برخی افراد در اثر تمرین و مهارت زیاد و با استفاده از سرعت حرکت دست‌ها و جابجایی سریع اشیاء، کارهای به‌ظاهر شگفتی انجام می‌دهند، در صورتی که هرگاه دیگران با دقت به کارهای آنان بنگرند خدعه و نیرنگ‌شان را به خوبی‌خواهند فهمید. ضمناً به این گونه امور اصطلاحاً شعبده بازی یا چشم بندی و تردستی نیز گفته میشود. ۲ـ برخی دیگر نیز با آگاهی از خواص فیزیکی و شیمیایی بعضی از اشیاء و مواد (که برای دیگران ناشناخته است)کارهایی انجام می‌دهند که افراد ناآگاه به دیدة تعجب بدان می‌نگرند، همانند قرار دادن اجسام سنگینی (نظیر جیوه) در درون‌چیزی که در اثر حرارت این ماده، آن چیز هم حرکت خواهد کرد؛ بسیاری از وسایل بازی کودکان عصر حاضر، شاید درگذشته نوعی سحر به شمار می‌آمد چون علم پیشینیان از خواص اشیاء بسیار محدود بود. با توجه به این شاید دو نکته به‌ماهیت و حقیقت نمایش‌هایی که در سیرک‌ها انجام می‌گیرد می‌توان پی برد. ۳ـ نکته مهم و اساسی در فهم حقیقت سحر و... آن است که برخی از افراد در اثر داشتن ارادة قوی و قدرت تأثیر گذاری‌در دیگران و نیز استفاده کردن از روش‌هایی که در بند ۱ و ۲ ذکر شد، به گونه‌ای در نگاه و خیال دیگران تصرّف می‌کنند که‌آنان را به اعتراف اموری وا می‌دارند که به آنان تلقین می‌گردد؛ بهترین نمونه چنین سحری را می‌توان در قصة ساحران عصر حضرت موسی(ع) مشاهده نمود. آنان با تبلیغات روانی‌گسترده و اراده قوی در تأثیر گذاشتن بر نگاه‌های جمعیتی که در مکان معینی اجتماع کرده بودند و نیز با استفاده از خواص‌فیزیکی و شیمیایی برخی از اشیایی که در اختیارشان بود، توانستند طناب‌ها و چوب‌هایشان را در نظر مردم به صورت‌حیواناتی متحرک و مخوف جلوه دهند. چنان که قرآن کریم می‌فرماید: «سَحَروُا اَعْیُن‌َ النّاس‌ِ وَ اَسْتَرهَبُوهُم‌ْ» ساحران چشم مردم را سحر کردند و آنان را در وحشت فرو بردند ضمناً اموری نظیر خواب کردن دیگران ـ هیپنوتیزم ـ و احضار ارواح و... را می‌توان از مقوله ی فوق دانست ۴ـ نکتة پایانی آن که گاه فردی در اثر ارادة قوی و اعتماد به نفس و نیز اعتقاد به تأثیر جدّی برخی اوراد و دعاها کارهای‌شگفتی انجام می‌دهد و گاه از طریق استمداد از برخی ارواح خبیثه ـ شیاطین ـ با جن و... چنین‌کارهایی انجام می‌دهد که به چنین اموری در صورت اول، سحر و در صورت دوم، کهانت گفته میشود. لازم به ذکر است که سحر، کهانت، جادوگری و کارهایی از این قبیل، در اسلام حرام بوده و مرتکبین آن به شدت مجازات‌می‌شوند. چون این گونه امور سبب گمراهی مردم، تحریف حقایق و تزلزل در اعتقاداتشان خواهد بود | |
 (2 رای) این مقاله مفید بود این مقاله مفید نبود |
|
من اجدادم در تسخیر جن مهارت خاصی داشتند. و منم پیش پدر بزرگم اشناشدم با این فنون.
البته پیش استادهای این علم تبادل اطلاعات کردیم و از علم جفر. طلسمات .سحرها.علم رمل و... اشناهستیم.دانشمندان کهن ایران بوعلی سینا.شیخ بهایو...با علوم غریبه اشنا بودن وحتی استفاده میکردن.
احادیثی هست ک حتی برای پیامبر نیز جادو و سحر میکردن که توسط جبرئیل خبر ب پیامبر میرسید و امیر مومنان برای باطل کردن به داخل چاه رفتندو...
شعبده بازی را با سحر جادو قاتی نکنید.
طلسم و جادو هست و اثر میزارن.
و دعا موذتین.دعای موسی و نماز باطل کردن دارد.بهترین راهش سفره اناختن هست.
البته یاد گرفتن این علم در صورتی که ب خودتون و کسی صدمه نزنید ایرادی ندارد به شرط ان که از راه شرعی وارد شویدودر راه حرام گناه استفاده نشود
یاعی مدد
پرسش‌هايي را در اين زمينه در قالب استفتاء از مراجع تقليد تنظيم كرده است كه به منظور سهولت دسترسي، پرسش‌ها را از طريق پايگاه اطلاع رساني (وب سايت) دفاتر مراجع تقليد مطرح كرديم كه تاكنون آيات عظام مكارم شيرازي، صافي گلپايگاني، علوي گرگاني به اين استفتاء پاسخ داده‌اند. همچنين به دليل وجود استفتاء مشابهي در پايگاه اطلاع رساني دفتر آيت الله العظمي سيستاني، در انتهاي اين گزارش، متن استفتاء مذكور درج شده است:
متن پرسش‌ها و پاسخ مراجع تقليد به اين شرح است:
- آيا دعانويسي، فال گيري و جن‌گيري مورد تاييد اسلام است؟
- گرفتن پول يا هديه در قبال نوشتن دعا چه حكمي دارد؟
- نظر حضرتعالي درباره اقدام افرادي كه بدون داشتن اطلاعات كافي ديني از طريق نوشتن دعا امرار معاش و كلاهبرداري مي‌كنند، چيست؟
- دادن پول به اين افراد چه حكمي دارد؟
پاسخ آيت‌الله العظمي ناصر مكارم شيرازي:
«نوشتن دعاهايي که از حضرات معصومين (عليهم السلام) رسيده و در کتب معتبر موجود است، اشکالي ندارد. ولي دعا نويسي حرفه‌اي، که شغل افراد سودجوست، صحيح نيست و غالب کتاب‌هايي که به آن استناد مي‌کنند، اعتباري ندارد.
اين امر اگر چه ممکن است ولي شرعا جايز نيست، و بسياري از مدّعيان آن افرادي دروغگو يا خطاکارند و فال گيري از خرافات است و گرفتن پول براي گرفتن فال جايز نيست.»
پاسخ آيت الله العظمي صافي گلپايگاني:
«نوشتن دعاهايي كه با دليل معتبر از ائمه معصومين عليهم السلام نقل شده و اجرت گرفتن در مقابل آن، اشكال ندارد ولي مراجعه به فالگيرها يا دعانويساني كه به صورت‌هاي مختلفه از منابعي كه اعتبار شرعي ندارد نقل مي‌كنند يا مي‌نويسند جايز نيست و پول گرفتن اينگونه اكل مال به باطل و حرام است. والله العالم»
پاسخ آيت الله العظمي علوي گرگاني:
«بسمه تعالي دعا نويسي از نظر شرعي اشکال ندارد ولي فال گيري و جن گيري مورد تائيد نيست ولي دعانويسي که فعلا در مملکت ما رواج دارد و بيشتر افراد کلاهبردار به اين امر مشغول هستند جايز نيست زيرا بسياري از آنها معلومات کافي در اين امر ندارند و گرفتن چنين پولهايي هم خالي از شبهه نيست و ما نبايد خودمان را در معرض سوء استفاده اينگونه افراد قرار دهيم.»
در بخش سوال‌ها و جواب‌هاي پايگاه اطلاع رساني دفتر آيت الله العظمي سيستاني به اين سوال كه «آيا مراجعه به دعانويس اشکال دارد؟ نظر شما در مورد سحر و جادو چيست؟» پاسخ داده شده است: «مراجعه به دعانويس اشکال ندارد ولي سحر و جادو جايز نيست.»
همچنين در پاسخ به اين سوال كه «سحر و جادو چه حکمي دارد؟» عنوان شده است:«سحر و جادو از محرمات و معاصي کبيره است و جايز نيست».
همچنين درباره اين سوال كه «کف و يا فال فنجان بين، پيشگويي‌هايي مي‌کند و مي‌گويد که براي شخص در حال و آينده چه پيش خواهد آمد ؟ آيا چنين کاري جايز است به ويژه اگر صاحب فنجان به آنچه گفته مي‌شود ترتيب اثر بدهد؟» پاسخ داده شده است: «چنان پيشگوي‌هايي اعتبار ندارد و او هم نبايد به طور جزم و يقين، سخني بگويد هم چنانکه ديگران هم در مواردي که وجود حجّت شرعي و عقلي لازم است ، نبايد بر آن پيشگويي‌ها، اثر بار کنند.»