علل پرخاشگری در کودکان

علل پرخاشگری درکودکان

سؤال: دختر من بنابه اقتضای سنش تندخویی‌های شدیدی نیز انجام می‌دهد که گاها قابل تحمل نیست از شما تقاضا دارم ما را در نحوه ارتباط با او راهنماییهای عملی بفرمایید.

جواب:  والدین عزیز پرخاشگری علل گوناگونی دارد که از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد.

1.     معمولا بچه ها ی پرخاشگر والدین پرخاشگر دارند پس میتوان گفت در موارد زیادی منشاء پرخاشگری خود والدین هستند.

2.     نابسانی و درگیری های متعدد بین والدین یا والدین و دیگر فرزندان نیز باعث پرخاشگر شدن دیگر فرزندان میشود.

3.     تنبیه های مکرر و گاها نابجا نیز پرخاشگری در بچه ها را تقویت میکند.

4.     ناکامی‏ها و سختی‏هایم زیاد زندگی

5.     دوست یابی ضیعف بچه در بیرون و مدرسه

6.     نازپرودگی و رفاه بیش از حد

7.     دخالت بی‏مورد والدین در مسایل بچه

8.     فیلم‏ها و بازی های خشونت آمیز

9.     ....

البته علل دیگری نیز برای پرخاشگری بچه‏ها شمرده شده است مهمترین آنها مطرح شد.

لازم به ذکر است بهترین روش برای از بین بردن و یا کاستن از پرخاشگری پیدا کردن زمینه به وجود آورنده خشونت در مورد فرزند ما و از بین بردن آن است اما برای آگاهی بیشتر به موارد زیر نیز میتوانید توجه بکنید.

روش هایی برای درمان پرخاشگری کودکان

1- محدودیت هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را به اطلاع کودک برسانید.

2- مدل های پرخاشگری را به حداقل برسانید.

می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

الف) ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی  می بیند، محدود کنید.

ب) فیلم  ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخاب کنید.

ج) الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند.

 همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.

ح)همراه کودک برنامه ای تلویزیونی  را ببینید و صحنه پرخاشگرانه آن را تفسیر کنید.

3- همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثر پرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آید، افزایش دهید.

4- رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.

5- به جای کودک پرخاشگر، به کودکی که به وی پرخاش شده توجه کنید.

6- نحوه ی ارتباط کودک را با افرادی که با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.

7- اگر قرار است کودک به دلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامی و تلافی جویانه از طرف کودک نشود.

8- فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهم کنید.

9- مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، به کار گیرید.

10- همکاری، مسئولیت  و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.

11- برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محروم سازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریح کنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.

12- فعالیت های ساعتی او را در صورت امکان با شرکت کودکی دیگر طراحی کنید.

13- از تنبیهات بدنی پرهیز کنید.

14- علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.

15- ثبت وقایع روزانه، بازی درمانی، بازی های جالب، جمله سازی و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی در جهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.

16- به کودک بفهمانید که با هر رفتار خشونت  آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.

17- از کودک پرخاشگر بخواهید الگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرا نماید.

18- با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزه دریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.